Cily gaat met pensioen
Kalorama is 100 jaar jong en dat vieren we mede door verhalen op te halen bij bewoners, collega’s en vrijwilligers. In dit kader spreken we Cily Remij die dit jaar na een dienstverband van 44 jaar met pensioen gaat. Reden genoeg om met Cily een 100-verhaal te maken.
Half jaar door Israël gereisd
Cily: “Ik kwam net terug van een half jaar reizen door Israël. Het was 1979. Voordat ik naar Israël vertrok, had ik in Boxtel gewerkt als bezigheidstherapeute in het Sint Lidwina ziekenhuis/verpleeghuis. Daarvoor heb ik de opleiding voor bezigheidstherapie van het Rode Kruis in Epe (Veluwe) afgerond. Mijn vader attendeerde mij op de vacature Ontspanningsleider bij Kalorama. In die tijd was Kalorama nog een verpleeghuis gerund door broeders en paters van Johannes de Deo Als Ontspanningsleider organiseerde ik uitstapjes en vakanties voor de bewoners. Die bewonersvakanties waren enorm! Dat was echt de cultuur bij Kalorama. We zijn o.a. in Lunteren en in Someren geweest in een aangepast vakantiehuis van Philips. En we maakten bootreizen. De dokter, verzorgenden, technische dienst, koks, de directie en de activiteitenbegeleiders iedereen ging mee! De toenmalige directie gaf ons alle ruimte. We hebben echt leuke dingen gedaan te veel om op te noemen.”
Hoofd creatieve therapie
“Na een paar jaar, ik denk ergens rond 1980/1981 werd ik hoofd creatieve therapie”, gaat Cily verder. “Dat noemen we nu activiteitenbegeleiding. We hadden een compleet nieuw team met 8 collega’s. Naast mijn werk heb ik toen de hbo-studie social cultureel werk gevolgd. Ik werkte fulltime en ging één dag per week naar school. Als ik terugdenk aan die periode realiseer ik me ook dat bewoners toen nog veel mobieler waren dan nu. We hadden hele bijzondere bewoners. Ik herinner me een bewoner die heeft leren fietsen onder begeleiding van een arts van Kalorama . Deze bewoner was te dik (zo vond de arts ) en moest aan lichaamsbeweging doen. Ze gingen samen fietsen in de Ooijolder. Daarnaast zorgden de bewoners ook voor elkaar. Zo hielp een bewoner een andere bewoner met het eten of gingen twee bewoners naar het bruin café en schonk de één het bier bij de ander in de mond omdat de betreffende bewoner dat niet zelf kon. De gemiddelde leeftijd van de bewoners was een stuk lager dan nu. Ook verbleven de bewoners langduriger op Kalorama . We hebben altijd specifieke zorg geboden en ook toen hadden we al comazorg en doofblindenzorg.” Mijn functie als hoofd activiteitenbegeleiding veranderde als er in de organisatie veranderingen waren. Er kwamen locaties bij zoals ’t Höfke en het Centrum voor doofblinden breidde uit.
Hoofd activiteitenbegeleiding
“In 2007 werd ik coördinator vrijwilligerswerk van alle locaties van Kalorama. Dankzij de kwaliteitsgelden vanuit de overheid is in 2018 het team Informele zorg gestart. Een superleuk team met vier hele fijne collega’s. Eén dierbare collega is nu langdurig ziek. Dat raakt me heel erg. Er is veel veranderd. Kalorama bouwt nieuw en dat is prachtig en belangrijk voor de toekomst. De oude gebouwen waar ik altijd zo vertrouwd mee was, worden afgebroken. Sinds het najaar van 2022 werk ik op Kalorama Veste Brakkenstein en dat is goed. Uiteindelijk heb ik op alle locaties gewerkt. Ik ken enorm veel collega’s en vrijwilligers. Die ga ik straks na mijn pensionering zeker missen.”
Kalorama Wandeltocht
“Tijdens mijn loopbaan bij Kalorama ben ik lange tijd betrokken geweest bij de Stichting De Kalorama Wandeltocht. Dat wil ik in dit interview toch wel heel graag benoemen. Al vanaf 1936 wordt deze wandeltocht georganiseerd en is onlosmakelijk verbonden met Kalorama. Het doel is de bewoners van Kalorama in de belangstelling zetten. De opbrengst van de tocht komt geheel ten goede aan extra activiteiten en middelen voor de bewoners. Dat is toch wel heel uniek”, besluit Cily.
« Terug naar het overzicht