Suze van Dijk: “Als doofblindenbegeleider heb ik super veel fysiek contact met bewoners. Wij maken hun wereld groter en kunnen daarbij bijna geen afstand houden. Denk alleen al aan de communicatie. We werken met handgebaren en dat gaat niet zonder aanraking. Daarom dragen we mondkapjes, ontsmetten voortdurend en wassen onze handen stuk. Na de vaccinaties is de kans dat ik iemand kan besmetten veel kleiner. Dat is zo fijn! Ik durf best te zeggen dat ik coronamoe ben. Je hebt er gewoon geen zin meer in. Ik mis het persoonlijke en fysieke contact ook buiten mijn werk. Het vaccin gaat heel erg helpen. Hoe sneller hoe beter als je het mij vraagt. In november is ons hele team ziek geweest. Ik heb het zelf ook gehad. Mijn reuk was weg, ik was moe en ik had hoofdpijn. De vermoeidheid heeft wel twee maanden geduurd. Dat eist zijn tol. Maar we zijn er allemaal weer. Het enge van corona vind ik dat je niet weet hoe ziek je ervan wordt en hoe lang je last blijft houden van de verschijnselen. We moeten blijven nadenken. Hoe lang heb ik mijn mondkapje al op? Houd ik wel voldoende afstand tot een collega? Ik ben straks helemaal blij als ik mijn twee prikken heb gehad. Tegen mijn collega’s zou ik willen zeggen: Denk aan wat het ons kan brengen en zie de lichtpuntjes. Straks kunnen we weer vrijer leven en werken.”
Suze is Doofblindenbegeleider